Fenolijn
Zondagmorgen 2 februari luisterde ik naar het onvolprezen radioprogramma Vroege Vogels. Daarin komt elk uur de fenolijn voorbij, waarop mensen uit het hele land inbellen en hun waarnemingen delen.
Deze keer viel het mij op dat vele gingen over het voorjaar, terwijl dat nog heel ver weg lijkt. Men signaleerde ‘een nest met jonge Turkse tortels’, de eerste krokussen, de gele winterakoniet, een bloeiende hazelaar, een kwinkelerende merel en hazen met duidelijk de lente in hun bol. Hoe moesten die ieniemienie tortels de nog aanwezige nachtelijke vrieskou overleven, vroeg ik mij af. Zelf slaap ik nog onder twee dekbedden en kijk ’s morgens bibberend uit het raam. Maar toen ik in de afgelopen dagen buiten liep en goed om me heen keek, vielen me inderdaad tekenen van de aankomende lente op. De hemel geeft een helderder tint blauw. Een winterzonnetje, hoe mager ook, voelt al warmer. Dagelijks is het langer licht en het licht is anders, witter. In het park spotte ik de winterakoniet.
De lente begint zich daadwerkelijk te roeren in mijn hoofd, en ook in m’n buik met de mij bekende schrijfkriebels. Dan dansen de buikmuizen hun wiepertjesdans, zeg ik weleens. Hoofd en buik werken dan samen om te komen tot – in dit geval – haiku, korte Japanse gedichtjes. In haiku leg ik mijn waarnemingen vast. En zo ontstaat mijn hoogstpersoonlijke fenolijn.
Onder ‘Haiku’ staan drie nieuwe lente-haiku te lezen.
Eerdere berichten
‘Il faut cultiver notre jardin’
Inmiddels is het een tijd geleden dat ik via blog of nieuwsbrief van me liet horen. De in letterlijke zin geleden gebeurtenissen in ons gezin eisten meer tol dan verwacht. Ook de dreigende wolk van de 21% BTW bleef lang hangen, waardoor ik het gevoel kreeg dat doorgaan geen zin meer had. En toch, het […]
Een boek passen?
Dat kan! Onlangs was ik met een vriendin in een damesmodezaak, diep in het Twentse heuvelland. De zaak is tamelijk klein en smal, maar diep. Een houten tafel bij het achterraam met uitzicht op de tuin nodigt uit om te gaan zitten en het aangeboden kopje koffie of thee met koekjes te verorberen. Ik had […]
Het is weer Kinderboekenweek!
Het is weer Kinderboekenweek, de enige week in het jaar die tien dagen telt. Van kinderboeken heb ik altijd gehouden, als kind, als moeder, als oma. Daarom blijft de Kinderboekenweek voor mij onweerstaanbaar en fietste ik gisteren naar ‘mijn’ boekhandel. Een lichte teleurstelling: deze feestelijke week spatte bepaald niet uit de etalages. Promotieposters, de bekroonde […]
Geen toeval zonder betekenis
Toen ik zwanger was van mijn eerste kind dacht ik op elke straathoek een zwangere vrouw te zien. Toeval? Toen mijn dochter als au-pair naar Engeland ging, hoorde ik de ene na de andere tiener ineens hetzelfde doen. Toeval? In deze gevallen gaat het om vreugdevolle dingen. Maar nu ik met verdriet te maken heb, […]
Ontmoetingen
Het overkomt mij nogal eens, ontmoetingen met vreemden die leiden tot gesprekjes, die weer leiden tot een zekere verstandhouding. Altijd is er later die blijvende indruk onder mijn huid. De vreemdeling wordt door de ontmoeting niet ineens een bekende – want ieder gaat zijns weegs – maar we hebben elkaar in de ogen gezien en […]
Twee schrijversboeken
Op dit moment lees ik twee boeken door elkaar: ‘On writing’ van Stephen King (2000) en ‘De blokkade’ van Renate Dorrestein (2013). Ik doe dit nooit, omdat ik de neiging heb zo diep in een verhaal te duiken dat ik maar met moeite boven kom. In twee verhalen tegelijk duiken betekent een soort verdrinkingsdood. Bovendien […]
Lekker lezen in het voorjaar
De tijd komt weer aan: lekker op een beschut plekje in de zon naar de narcissen kijken. En een verhaal lezen. Geef een verhaal cadeau aan een vriend of vriendin, gewoon, als aardigheidje, om het voorjaar te vieren. Mensen uit de omgeving Enschede hoeven niet ver: al mijn verhalenboekjes liggen bij Boekhandel Broekhuis aan de […]
Kersttijd
Steeds vaker in de decembermaand worden de blootkomende tegenstellingen hindernissen die ik nemen moet. Sinterklaas breekt nog even in voor een gezellig avondje en kiest dan het hazenpad. Licht en donkerte, warmte en kou op het lemmet gescheiden. De fictie van de geboorte van een goddelijk kind, de werkelijkheid van de dood van ontelbare mensen. […]
Robotica in de boekenwereld
Het nieuwsbericht is al van even geleden, maar ik werd er pas weer op geattendeerd door Angelique Dekker, die haar boek Nova (www.angeliqueschrijft.nl) uitbracht. Zij appte: ‘Ik lees dat recensenten bij de Nederlandse Bibliotheekdienst vervangen gaan worden door een automatisch programma, een soort robot. Het lijkt geen grap te zijn.’ Ik geloofde mijn oren niet […]
De wieg van mijn boekenbezit
In de Volkskrant van 6 augustus 2022 was in de rubriek ‘Zomerleestips van boekhandelaren’ Boekhandel Den Boer aan de beurt. Boekhandel Den Boer? Die in Baarn, in de Laanstraat? Ja, die dus. Ik lees mezelf terug naar ongeveer 1955. Ik was zes jaar toen we – ik had al vier broertjes en zusjes – in […]