Kersttijd
Steeds vaker in de decembermaand worden de blootkomende tegenstellingen hindernissen
die ik nemen moet. Sinterklaas breekt nog even in voor een gezellig avondje en kiest dan het
hazenpad. Licht en donkerte, warmte en kou op het lemmet gescheiden. De fictie van de
geboorte van een goddelijk kind, de werkelijkheid van de dood van ontelbare mensen. Het
ene oog gericht op wat was, het andere op wat zal zijn, in een pijnlijke spagaat. Omarmen en
kwetsen in één ademtocht. Bezinning versus consumptie. Melancholie schermutselend met
uitbundigheid. Klap op de vuurpijl dit jaar is het WK voetbal in Quatar: verkeerd seizoen,
verkeerd land. Geef het volk brood en spelen en crises bestaan niet meer.
Die laatste zijn er genoeg: de energie-, de klimaat-, de stikstofcrisis, de afnemende
biodiversiteit, de armoede in eigen land, de oorlog in Oekraïne, de hongersnoden in Afrika en
ik weet zo nog wel een paar rampen.
Mijn uitweg uit chaos zijn altijd verhalen. Verhalen, die me niet de feitelijke werkelijkheid
voorschotelen, maar mij in staat stellen mijn eigen beelden te maken bij die werkelijkheid. Ik
kom daar als het ware via de ‘zachtere’ omweg van de verbeelding. Verbeelding doet
associëren, leert breed te denken, spreekt empathisch vermogen aan, maakt nieuwsgierig
naar het onbekende, houdt de geest lenig, de blik op de wereld open.
Nu is het vooral de tijd voor kerstverhalen: de klassieke van Charles Dickens over de
gierige Scrooge of De Witte Engel van Godfried Bomans of Het meisje Met De Zwavelstokjes
van Hans Christian Andersen en natuurlijk, het alleroudste, het bijbelverhaal over de
geboorte van Jezus. Er zijn er ontelbaar veel meer, ook nieuwe in soorten en maten, voor
klein tot groot tot oud. Bijna allemaal hebben ze een goede afloop, of eindigen ten minste
met hoop. Om dat laatste gaat het. Ook al zijn verhalen in zich nooit reddend, ze kunnen je
verbinden, daarvan ben ik overtuigd, met je eigen werkelijkheid om die dragelijker te maken.
Ik wens voor alle mensen een lichte en saamhorige kersttijd, met tijd voor een goed
boek dat de verbeelding voor een betere wereld daadwerkelijk aan het werk zet.
Eerdere berichten
Robotica in de boekenwereld
Het nieuwsbericht is al van even geleden, maar ik werd er pas weer op geattendeerd door Angelique Dekker, die haar boek Nova (www.angeliqueschrijft.nl) uitbracht. Zij appte: ‘Ik lees dat recensenten bij de Nederlandse Bibliotheekdienst vervangen gaan worden door een automatisch programma, een soort robot. Het lijkt geen grap te zijn.’ Ik geloofde mijn oren niet […]
De wieg van mijn boekenbezit
In de Volkskrant van 6 augustus 2022 was in de rubriek ‘Zomerleestips van boekhandelaren’ Boekhandel Den Boer aan de beurt. Boekhandel Den Boer? Die in Baarn, in de Laanstraat? Ja, die dus. Ik lees mezelf terug naar ongeveer 1955. Ik was zes jaar toen we – ik had al vier broertjes en zusjes – in […]
Zin in een goed gesprek? Pak de bus!
Ik stap voor mijn huis in de bus. Houd de OV-pas voor de scanner, zeg intussen de chauffeur goedendag, en ga zitten op de lege stoel, meteen vooraan. ‘Ho mevrouw, hij is niet gescand, hoor!’ roept de chauffeur om zijn hoekje kijkend. Ik sprint naar de scanner, wacht tot het ‘oké’ verschijnt en ga opgelucht […]
Kleinzoon leest
Van baby af aan was Kleinzoon tuk op voorlezen. Maar zelf lezen – toen hij het kon – deed hij niet, onder andere door een aangetoonde dyslexie. Tot zijn én mijn plezier bleef ik voorlezen tot zijn tiende jaar. Ruim op tijd kondigde hij aan dat hij er daarna te groot voor was. Mijn tegenwerping […]