Op dit moment lees ik twee boeken door elkaar: ‘On writing’ van Stephen King (2000) en ‘De blokkade’ van Renate Dorrestein (2013).
Ik doe dit nooit, omdat ik de neiging heb zo diep in een verhaal te duiken dat ik maar met moeite boven kom. In twee verhalen tegelijk duiken betekent een soort verdrinkingsdood. Bovendien gaan de personages in en uit elkaars verhalen lopen, en dát kan ik niet toestaan.
Tot nu, nu is het anders. Misschien staan de lenteboden gunstig aan de hemel. Misschien ben ik in een ontvankelijke fase voor lezen óver schrijven. Misschien ook vanwege de overeenkomsten tussen beide schrijvers. Hoe het ook zij, beide boeken raken al lezend om en om vrolijk gepavoiseerd met markeerstickers.

Veel overeenkomsten, waarbij ook Dorresteins ‘Het geheim van de schrijver’ (2000) in mijn achterhoofd schemert, en dat is zowel opmerkelijk als grappig:

– Beide auteurs begonnen zodra ze konden lezen en schrijven verhalen op te schrijven. Ik lees: talent en passie.

– Beide auteurs sloegen onbewust een ‘levensput’ waar alles werd ingestort aan aardige, bizarre en verdrietige ervaringen, aan personen, woonlocaties en leefomgevingen etc. Ze halen daaruit op wat ze kunnen gebruiken binnen hun beider tomeloze fantasie. Ik lees: schrijf over dat wat je kent; dat kan ook wanneer je ‘fantastisch’ schrijft.

– Beide auteurs hebben een moedeloos makende aanlooptijd naar een uitgever gehad. Ik lees: als schrijven het enige is dat je wilt, zul je in jezelf moeten blijven geloven.

– Beide auteurs propageren als auteur het (veel) lezen van boeken van andere schrijvers.
Ik lees: blijf nederig en blijf leren.

– Beide auteurs weten zware zaken lichtvoetig (zowel in hun romans als ook in deze schrijversboeken) door gebruik van humor en ironie over het voetlicht te krijgen.
Ik lees: zonder humor die relativeert, vaart schrijver noch lezer wél.

– Beide auteurs hebben te kampen (gehad) met een heuse schrijversblokkade en dan bedoel ik HEUSE!
Ik lees: dit overkomt de allerbeste schrijvers.

Ik ben eruit: Het simultaan lezen van hun boeken werkt voor mij als het lezen van één boek vanwege de identiek levensechte en enthousiasmerende uitwerking.